Into The Wild

 

    Uzun zamandır filmler hakkında yazı yazmadığımı fark ettim, hele de son zamanlarda bu kadar sık film izlerken. Hayret doğrusu izlediklerim hakkında sohbet etmekten de inanılmaz keyif alırım. Son zamanlarda filmlerin yanında eski Türk dizilerini izlemeye başladım. Artık yabancı dizilerde yeteri kadar sıcaklığı hissedemiyorum sanırım. Avrupa Yakası'nı izlemek uzun zamandır aklımdaydı. İlk yayınlandığında daha ilkokul öğrencisi olduğum ve ardından uzun zaman önyargılı yaklaştığımdan olsa gerek şu yaşıma kadar bakmamıştım. Bir başladım tam oldu. Şu an her yerde Gülse Birsel ve Şenay Gürler hayranlığımı dile getiriyorum. Her neyse konu dizi/filmler olunca konudan konuya atlamaya başlamışım yine. Bak ne anlatacaktım nelerden bahsettim. 

    Bu yazımda birkaç ay önce izlediğim, müziklerini ise sık sık dinlediğim film olan Into The Wild'den bahsetmek istiyorum. Filmimizin kahramanı tam anlamıyla bir gezgin. Öyle şimdikiler gibi sosyal medyadan göstermelik gezenlerden de değil hem de. Dibine kadar doğayı yaşayanlardan. Bu uğurda her şeyini satıp, parasını da bağışlayıp, dünyayla tüm iletişim araçlarını kesen, otostoplarla, kaçak tren gezileriyle ve zaman zaman yürüyerek Alaska'ya varmak isteyen bir gezgin. Yolculuğun amacının yolda olmakla birlikte bir yere varmak olduğunu düşünenlerden. Bu yolda yeni insanlar keşfedip, yeni deneyimler yaşıyor ve bunları da dönem dönem günlüğüne kaydediyor. Zorlu bir serüvenin sonunda neler olacağından tabii ki spoiler vermemek için burada bahsetmiyorum. Daha önceden izlemiş ya da konusu ilgisini çeken varsa izleyip benimle de fikirlerini paylaşmaya davet ediyorum. 

    Film gerek görüntüler gerek müzikler olsun beni çok içine çekse de uzunluğu dolayısıyla zaman zaman kopuşlar yaşayarak 2 günde izledim. Olayın gerçek olması da beni en etkileyen unsurlardan. Filmin gidişatında her ne kadar bende de kaçma, gidip gezme isteğiyle birlikte insanların sığlığından doğaya sığınma isteği uyandırsa da filmin sonunda insanın insana ne kadar ihtiyacı olduğunu ve sosyal bir varlık olarak yaratılmamızın yalnızlığa alışkın olmasının yeterince mümkün olmadığının farkına vararak otur oturduğun yerde dedim kendime. Kısa dönemli doğa yürüyüşleri neyine yetmiyor diye de fırça çektim. Bu nedenle sevgili dostlar ne kadar birbirimizle tartışsak da, darılsak da, barışmayı bilelim ve doğaya kaçma arzusunu birbirimizden kaçmak amacıyla değil de sevdiklerimizle şehirden uzaklaşıp birbirimizi dinleme amacıyla yapalım. 

    Bir de bağlantıya eklediğim şarkı filmde çalan en sevdiğim şarkı oldu. Dinleyin bakalım, size de etki edecek mi?