AGORA

 

    Kadının gücünün ve zekasının erkek egemen dünyasını nasıl sarsıp yerle bir ettiğinin, onları nasıl korkuttuğunun ve orantısız güç gösterisiyle bir dehayı nasıl bastırmaya çalıştıklarının somut örneğidir İskenderiyeli Hypatia... Onun ismi çok anılmaz, kim olduğu pek bilinmez, buluşları ve çalışmaları dilden dile dolaşmaz bu dünyada.         

  Felsefe, astronomi ve matematik alanında çeşitli araştırmalar yapan ve dersler veren bir bilim insanı olan Hypatia'nın hayatından esinlenerek yapılan film beni çok derinden etkiledi. Özellikle kadın zekasının çok değer görmediği bir dünyada hem güzelliği hem de zekasıyla büyülediği konusu su götürmez bir gerçek. 

 

   Filmin içeriğinden bahsedecek olursak MS 360-415 yılları arasında İskenderiye'de yaşamış olan Hypatia bilim üzerine çeşitli araştırmalar yapan bilim insanıydı. Bir filozof olan babası Theon ona hep sorgulamasını ve düşünmesini öğretmiş ve kızıyla hep gurur duymuştur. İskenderiye en ünlü kütüphaneye sahip olma özelliği taşıyor ve Hypatia da bu kütüphaneden yararlanmakla aynı zamanda öğrencilere dersler veriyordu. Her zaman sorgulayan bir yapıya sahip olması onu çeşitli alanlarda bilgi birikimiyle donanımlı hale getirmişti.

(Devamı spoiler)

        

   Dönemin gerici zihniyetiyle ters düşen sorgulama özelliği ve kadın olması ise onun sonunu getirecek nedenlerden olacaktı. Hypatia'nın yaşamı da ölümü kadar etki yaratacaktı. Bilime inanması, yaşadığı zamanda zaten çok tartışmalı bir konu olan din nedeniyle toplum açısından etiketlenmesine neden olacak ve öğrencilerini de etkilediği gerekçesiyle hedef haline gelecekti. Yaşanan saldırılar sonucu İskenderiye kütüphanesi yok edilmiş, Hypatia da bir grup insan tarafından dehşet verici bir saldırıya uğramıştı. Bu bir bilim insanının katliydi. Filmde kendisine hayranlıkla karışık sevgi besleyen kölesi tarafından boğularak can verdi Bunun nedeni de kadının taşlanıp acı çektirilerek yaşamına son verilmesi yerine daha acısız bir şekilde yapmak istemesiydi. Ama ne yazık ki ölmesi bile yetmiyor vahşete susamış insanlara(?)...

    Film gerek oyunculuklar, gerek dönemin yansıtılması hususunda beni derinden sarstı. Başrol oyuncusu Rachel Weisz'i ilk olarak Mumya filminde tanıyıp sevmiştim. Hypatia'yı ise daha önceden tanımıyordum. Böyle değerli insanları bize anlatmamaları, rol model olarak almamıza izin vermemeleri üzücü bir durum. Filmlerden de olsa öğrendiğim için mutlu hissediyorum. Umarım sizler de beğenirsiniz.